Mensen moeten eten. Doen ze dat niet, dan houdt het snel op. Ademen moet je continu, drinken kun je niet al te lang laten, zonder slaap kun je niet veel langer dan een paar dagen door, maar daarna is eten toch wel de meest essentiële bezigheid voor de mens.
En voor de atleet is die volgorde niet anders. Niet zo gek dus dat veel (tri-)atleten enorm veel bezig zijn met wat ze allemaal in hun mond stoppen. Energierepen, sportdrank, gels, herstelshakes, en niet te vergeten enorme borden pasta: ze zijn niet meer weg te denken uit de duursport. En red je het alleen daarmee? Nee, zeker niet. Het zijn aanvullingen op een gezond voedingspatroon. En dat “gezonde voedingspatroon” heeft nu al behoorlijk lang mijn interesse.
Die interesse leidde me vooral weg van wat algemeen bekend staat als “normaal eten”. Hij leidde me naar groente- en fruitshakes. Naar veel minder dieren eten. Naar de Big Ass Salad. Naar volkorenbrood met kaas en tomaat op een lange fietsrit. Naar zelf energierepen bakken. En die gels, die komen ook nog wel een keer.
Die interesse leidde me zojuist ook naar een inspirerend verhaal over “rooftop farming”, oftewel dakboerderijen. Sowieso een aanrader om te kijken, dus als je een klein kwartiertje hebt, dan spreek ik je na de break.
Één ding wat de net iets te veel giechelende, maar enthousiast vertellende en voor zijn initiatief oneindig lof verdienende jongeman zei, bleef bij mij vooral hangen. We weten ondertussen allemaal wel dat je beter groenten kunt kopen die “lokaal” gekweekt zijn dan de sperzieboontjes uit Kenia die december in de schappen liggen. Niet? Ga je eerst even in een hoekje zitten schamen en dan op onderzoek uit, dan zie ik je zo weer terug.
Goed, we weten dus allemaal dat je beter groenten kunt kopen die uit de buurt komen, en dan ook nog eens vers van het land in plaats van uit een energievretende kas of vriesschuur. Maar waar ik nog niet zo bij nagedacht had is dit: het is een feit dat ons eten gigantische wegen aflegt voordat het op ons bord belandt. Het is ook een feit dat alle groenten die we eten jarenlang zijn veredeld om de ideale eigenschappen te hebben. Die ideale eigenschappen zullen altijd een afweging zijn, tussen in ieder geval:
- Smaak
- Voedzaamheid
- Houdbaarheid, ook in de situatie dat ze meerdere malen herverpakt worden, 1500+ km getransporteerd worden, bevroren, ontdooid, gekoeld, opgewarmd, verzin het maar.
Voel je hem al aankomen? Omdat de groenten in ons systeem dagelijks de halve aardbol over worden gesleept met alle schadelijke gevolgen van dien, zullen de smaak en de voedzaamheid van wat we eten ook nog eens suboptimaal zijn.
Een hedendaagse tomaat is taai en smakeloos, omdat het altijd één van de 12 rassen is (aldus de net iets te veel giechelende jongeman) die het voedseldistributiesysteem anno 2012 aankunnen zonder beurs, verrot of slap aan te komen bij de consument. Ook als je hem vers van de plant zou plukken, smaakt hij minder, omdat hij is veredeld om de horror van het transport aan te kunnen, en dan nog net lekker genoeg te zijn zodat jij hem koopt. En de doorgefokte groenten van vandaag de dag zijn minder voedzaam dan die van 50 jaar geleden.
En dat, beste lezer, moet interessant voor je zijn. Ik neem tenminste aan dat je een mens bent, voor wie eten belangrijk is. Misschien zelfs een (duur-)atleet, voor wie de voedzaamheid van haar dagelijkse kostje bovenaan haar prioriteitenlijstje zou moeten prijken om de door lange fietsritten of loopkilometers uitgeputte reserves weer aan te vullen.
Tijd voor verandering dus. Wanneer zou de eerste dakboerderij in Amsterdam er zijn?