Vandaag reden we twee etappes op een dag: een ploegentijdrit van 20km en daarna nog 60km koersen. Is dat zwaar? Ja, dat is het.

Eerst wat meer dan twee zinnen over de ploegentijdrit. In de voorbereidende maanden hebben we veel heen en weer gemaild over een gezamenlijke ploegentijdrittraining, maar het is er nooit van gekomen. We moesten het dus puur van de tactische bespreking vooraf hebben, en van onze ervaring in andere wedstrijden en trainingen.

De strategie zou zijn dat de sterkste tijdrijders (Wouter, Mark, Bart, Aron) het meeste werk zouden doen, en Bert en Daan er zo lang mogelijk achter zouden hangen, liefst tot de finish. Verder wilden we een negatieve split rijden, en mocht ik wegkapitein zijn, wat er practisch vooral op neerkwam dat ik af en toe naar Wouter riep dat hij nu wel van kop af mocht.

De ploegen startten iedere 2 minuten. Als laatste in het ploegenklassement mochten we als eerste herenteam starten. Daar gingen we. Het ging gelijk goed aan op een stuk met wind mee en licht heuvelaf. De 50km/u is zichtbaar geweest op mijn teller. We draaiden goed en iedereen kon er goed aan blijven.

Er zaten 3 kleine klimmen in het rondje. Na de klim was het steeds even hergroeperen. Halverwege de eerste ronde moest Daan er helaas af, en waren er nog 5 over. Ronde 1 ging in ongeveer 14:30; boven de 40 per uur.

Ronde 2 ging inderdaad harder. Hier heb ik zelfs 54km/u gezien. Ok, de wind was echt mee en het liep echt iets naar beneden, maar leuk was het. Mark zou zich in deze ronde opofferen, aangezien hij de minste klimmer is. Voor een klim zette hij nog flink aan op kop, en liet ons vieren het afmaken.

We draaiden goed door, korte kopbeurten, en ik en vooral Wouter wat langer op kop. Ook Bert deed nu ook af en toe kopwerk en liet zien dat hij niet gestart was om alleen achterin de groep hangen. Na een paar minuten kwam Mark verrassend weer aankloppen en leek het er toch op dat we met 5 man gingen finishen.

Op de brug voor de finish gooiden we allemaal nog even alles eruit wat erin zit, en daarna was het afdalen tot de meet. Net iets minder dan 29 minuten, 41.4 km/u gemiddeld.

En nu maar kijken wat de andere teams doen! Aangezien ze respectievelijk 2 en 4 minuten na ons gestart waren, was het een kwestie van klokken om te zien hoe veel sneller of langzamer ze waren. Vanaf de brug voor de finish had ik mooi zicht op de aankomende teams, en jawel: ze hadden meer dan die 2 en 4 minuten nodig. We hebben de ploegentijdrit gewonnen!

Om precies te zijn hadden we 38 seconden op Rushteam, het team van de nummers 1 en 2 in het algemeen klassement. Aangezien ik sinds gisteren de derde plaats bezette op 26 seconden afstand, was dat genoeg om met een nipte voorsprong de gele trui te pakken. Alles in perspectief, Parijs is nog ver, maar die gele trui pakt even niemand meer af! Gaaf!

Later meer over de middagetappe, en de aankomst in het mooie pension met uitzicht op het Lac de Neuchatel. Salut!