Geënthousiasmeerd door mijn statistiekensheets, -grafieken en blogs kwam mede-triatleet en cijfergenieter Peter van Grootheest met een nieuwe manier van visualiseren van het wedstrijdverloop in (stayer-)triathlons. Met vereende krachten en technisch geknutsel kwamen we tot een vorm die naar ons idee een mooi beeld geeft van het wedstrijdverloop. Continue reading
Uitgebreide uitslagen NK Sprint Amsterdam
Het ging weer hard in Amsterdam! Hier zijn de uitslagen uitgebreid met percentages, fietsgroepen en posities op alle onderdelen.
Bijzonderheden:
- De tussentijden van winnares Danne Boterenbrood ontbreken grotendeels. Gezien het wedstrijdverloop heeft dit niet heel veel impact gehad op de percentages, aangezien ze deze keer niet solo voorop lag.
Uitslagen 1eDivisie Stayer Sprint Almere met alles erop en eraan
En als je dan toch bezig bent… de uitslagen van de 1eDivisiewedstrijd in Almere op 1 juni 2014, met percentages en fietsgroepen.
Uitslagen OD Almere met alles erop en eraan
Voor de cijferliefhebbers hier uitgebreide versies van de uitslagen van de Olympische afstand in Almere op 1 juni 2014. De basis is de uitslag inclusief tussentijden.
Toegevoegd:
- Gesplitst dames <> heren
- Posities per onderdeel van alle onderdelen (ook de wissels!)
- Percentages verschil in tijd met de beste per onderdeel, met kleurtjes.
Enjoy!
De training die toch een wedstrijd werd
Nooit deed ik er een. Een “trainingswedstrijd”. Trainen is trainen, racen is racen. Maar vandaag kroop het bloed waar het niet gaan kon. Teamie Arjen wees me er vrijdag op dat er nog startplaatsen waren voor de Olympische Afstand bij de Duin Triathlon Almere. Starten om 15:00, een schappelijke tijd voor een zondag, en ik ging er toch al heen om de 1eDivisie-teamies van De Dolfijn te zien schitteren (en dat deden ze!).
Uitslagen NK OD Eredivisie Weert met alles erop en eraan
Yes, we zijn begonnen! Met de Eredivisie Triathlon 2014 dus.
Hier weer een kleurige versie ter uwer cijferkijkgenot.
In de uitslagen van MyLaps klopten sommige posities per onderdeel niet helemaal (b.v. F heren); die heb ik gecorrigeerd.
Uitslagen Triathlon Breukelen met alles erop en eraan
Een heerlijk ochtendje gesport in Breukelen. Misschien dat ik er zelfs nog wel iets beschouwends over schrijf. Maar eerst belangrijker zaken!
Van deze wedstrijd heb ik wederom meer uitgebreide uitslagensheets gemaakt, apart voor de dames en de heren, met posities/percentages binnen het geslacht.
Statistiekjes om van te smullen, deel 3
In de eerdere blogs keken we naar de statistieken van de stayerwedstrijden in de Lotto Eredivisie op het niveau van de individuele deelnemer, en naar de teams. Wat zeggen de cijfers over de competitie als geheel? En zijn daar ontwikkelingen in?
Dit blog verscheen op de site van Eredivisie Triathlon, lees verder…
Statistiekjes om van te smullen, deel 2
Dat statistiekjes het smullen waard kunnen zijn, hebben we gezien in deel één van deze serie. Interessant om je eigen uitslagen te bekijken, maar hoe zit het met de rest van het veld?
Dit blog verscheen op de site van Eredivisie Triathlon, lees verder…
Statistiekjes om van te smullen, deel 1
Aron van Ammers is Eredivisie-atleet van het eerste uur. Als teamlid van De Dolfijn uit Amsterdam houdt hij statistieken bij over het wedstrijdverloop. In twee blogs legt hij uit hoe het werkt en wat andere atleten er aan kunnen hebben. En hij laat vooral zien dat wedstrijdstatistiekjes gewoon leuk zijn. Je kunt als triatleet gewoon niet zonder… Vandaag deel 1.
Dit blog verscheen op de site van Eredivisie Triathlon, lees verder…
Zweten na het zweten?
Tijdens het (ontzettend gave, voor maart verrassend zonovergoten) trainingsweekend met de Eredivisieteams van De Dolfijn ontstond er een discussie over de effecten van de sauna, naar aanleiding van het enthousiaste saunagedrag van sommige atleten. Goed en ontspannend voor je lichaam na een training? Of ook belastend? Ik claimde dat de sauna naast heel ontspannend, ook een belasting voor je lichaam is. Om te kijken of ik niet al te veel onzin uitkraamde (ik heb het ooit gehoord toen iemand bij Aloha Triathlon zich er in verdiept had, maar hoe zat het ook alweer?) ben ik er kort ingedoken.
Zwemloop Nieuwkoop: op weg naar vorm
Lente! Of iets wat erop lijkt. Tijd voor de eerste wedstrijdjes om te zien hoe de vorm is, en opnieuw te wennen aan intensieve inspanningen in belachelijke pakjes. Vandaag viel mijn keus op de Zwemloop Nieuwkoop, net als voor Dolfijnmaatjes Joey, Yvonne en Daan. Ik startte op de 1k zwemmen / 10k lopen.
Qua training is dit jaar interessant voor mij aangezien ik pas in maart goed en wel ben begonnen. Onderweg naar de Eredivisiewedstrijden vanaf mei ben ik wel enthousiast véél gaan trainen. Vandaag was de eerste test om te zien of het gaat lukken om vanuit “nul” weer op een goed niveau te komen.
Happiness is only real when shared
Happiness. Don’t we all want to experience it? Sometimes you just find it. Or it finds you. I just found 100 minutes of it while running through the beautiful city of Amsterdam on a summer-turning-autumn evening.
As it turned out, the city was full of beautiful pictures. That didn’t help the constance of my training, because the pictures asked me to stop often and take some of them home.
Pondering whether I should share this, I thought of two quotes.
Maybe I shouldn’t share it:
There is something curiously boring about other people’s happiness ~ Aldous Huxley
But then maybe I should:
Happiness is only real when shared ~ Christopher McCandless (Into the wild)
The second one won. I hope some of the happiness finds its way to you.
Rutbeek Mixed Team Relay: Korte knallers
De Mixed Team Relay in Enschede: dame-heer-dame-heer doen in estafettevorm een belachelijk korte triathlon. Dat wordt verzuren, pijn lijden, en het vooral achteraf leuk vinden.
Daar komt Carola! We liggen vijfde! Een split second lopen we een soort van verstrengeld hand in hand, en daar ga ik!
Ram ram ram, spat spat spat. De gele boei. Net voor me ligt nummer vier in de wedstrijd.
Ram ram ram, spat spat spat. Daar is de kant alweer. Nummer vier ben ik voorbij.
Rennen rennen rennen, pak uit, helm op. “Groarrr!” komt er uit mijn mond. Diep gaan komt diep van binnen.
Fiets op. Rammen. Rechterschoen aan. Rammen. Linkerschoen aan. Rammen. In de verte groen-rood-groen. Groen 1 (TC Twente) ben ik snel voorbij. Rood is Dolfijn Bart Rijborz, dat duurde iets langer. Groen 2 blijft ver weg, maar ik loop in.
Kwijl op mijn kin, hijgen tot op het bot. De achterstand is voer voor mijn wedstrijdhonger. Ik kauw even op iedere seconde en slik hem dan slikvingerend* door. Nog 12, nog 10, nog 8.
* ik heb gemerkt dat het woord “slikvingerend” niet bij iedereen bekend is. Sterker nog, het is niet eens Nederlands volgens Van Dale! Het betekent zoiets als “om je vingers bij af te likken” als in “de sublieme chocolademousse ging bij het volledige gezelschap slikvingerend naar binnen”.
Bij de laatste bocht ben ik er. “Groarrr!” er langs. Groen 2 (TCT-er Niels Hollander) gaat mee. Hij mag voor, ik geef mijn benen iets wat lijkt op rust voor het lopen.
Fiets weg. Helm af. Rechterschoen aan. Linkerschoen aan. Ik ben eerder weg.
Loopparcours op. Oh ja, achter het hek langs. Niels komt langs.
Poging 2. Loopparcours op. Diep gaan. 1500 meter, het is bijna niets. Nog geen 4 rondjes op de baan. Hij heeft 10 seconden, ik loop er naartoe. Het worden er 7, dan weer 8. Ronde 2. De ronden zijn zo kort, dit is zo voorbij.
Ik bijt, ik geef alles. Hij ook. Een seconde eraf, een seconde erbij. Ik kom er niet langs. Daar is Yvonne. Handjeklap, opzij, het gras in.
Misselijk. Leeg. Pijn in mijn keel. Pijn in mijn longen. Schor. Ik geloof dat ik het goed heb gedaan.
Yvonne zwemt bij ze weg, fietst nog verder weg, en houdt stand bij het lopen.
Wilbert maakt van 22s voorsprong in het water al een minuut, op de fiets anderhalf en finisht ruim als eerste. Team Dolfijn Jong wint!
Team Dolfijn Masters weet met een vliegende start van Linda, een solide serie van Bart, een verrassend felle sessie van Marijke en een net-geen-fotofinish van Gosse de derde plaats in de wacht te slepen.
Prima generale repetitie voor de team relay in de Eredivisie in Almere volgende week. We zullen zien wat ons niveau voorstelt tussen de echte mannen.
Spreadsheet met na een stukje huisvlijt alle individuele tijden onder elkaar
Team DolfijnMasters: Bart geeft het “stokje” over aan Marijke
2 blije Dolfijnteams
NK Veenendaal 2012: Overmatige inspanning
Voor wie niet in Nederland zat of de hele dag binnen met airco: op 18 augustus 2012 was het warm. Erg warm. De organisatie van de Triathlon Veenendaal waarschuwde bezoekers vooraf zich vooral “niet overmatig in te spannen”. Een boodschap die bij mij als deelnemer een lichte grinnik teweegbracht: wat moest er dan van ons deelnemers verwacht worden, klaar voor een inspanning die zelfs bij koel weer als “overmatig” getypeerd kan worden?
Ook vanwege die hitte werd er vandaag zonder wetsuit gezwommen. Zwemmen in buitenwater zonder wetsuit en ik, we zouden nooit vrienden worden, dacht ik. Iedere wedstrijd die ik tot nu toe zonder wetsuit zwom, was een deceptie volgens dezelfde formule: met minuten achterstand op de rest van het veld op de fiets stappen en roemloos solo de wedstrijd afmaken.
Maar sportprestaties zijn voor een belangrijk deel een mentale kwestie. Van fantaseren over hoe slecht het resultaat zal worden, wordt het zeker niet beter. Dus ik focuste op wat ik nu wel kon doen, in plaats van op wat ik in het verleden niet heb gedaan of wat in de toekomst zou kunnen mislukken. Alle negatieve herinneringen zette ik in de mentale ijskast (die ook bij deze temperaturen prima functioneerde) en ik liet alleen nog beelden toe van krachtige zwemslagen, mooie zwemtijden en goede fietsgroepen.
Angst schaalt niet – beslissen ook niet
Een prachtig en raak stuk van Seth Godin. Angst schaalt niet:
Events scale. The magnitude of our impact and the impact of our decisions can vary wildly, depending on the stakes. You can decide which chocolate bar to buy or you can decide whether or not to take a job.
Our fear, though, can’t scale. It doesn’t work that way.
The screaming fear in your stomach before you give a speech to 12 kids in the fifth grade is precisely the same fear a presidential candidate feels before the final debate. The fight-or-flight reflex that speeds up your heart when you’re about to get a speeding ticket you don’t deserve isn’t very different than the chemical reaction in the brain of an accused (but innocent) murder suspect when the jury walks in.
Tot op zekere hoogte geldt dat, vind ik, ook voor beslissen en de keuzestress die ermee gepaard gaat (eigenlijk ook een soort angst).
Voorbeeldje?
Continue reading
Tofchoc: chocolademakers sinds 2012
Chocola! Wie houdt er niet van? En het is nog gezond ook. Althans, als op een goede manier samengesteld is.
Cacao, en in het bijzonder rauwe cacao, is een bijzonder sterke antioxidant en heeft allerlei andere gezondheidsvoordelen. Verder bestaat chocola vooral uit vet en zoetstoffen. In de gemiddelde chocoladereep is dat “slecht” (dierlijk) vet en geraffineerde suiker. Dat geldt met name voor melkchocolade, wat daardoor niet gezond is. Maar ook wat in de supermarkt ligt als “pure chocola” bestaat voor een groot deel uit snelle suikers, slechte vetten en andere troep zoals conserveringsmiddelen. Qua gezondheid geldt dus “hoe puurder, hoe beter”, en in de raw food-filosofie “hoe rauwer, hoe beter”.
Na de raw maca energy balls was het daarom tijd voor mijn eerste schreden op het chocoladepad. Volgens welingelichte bronnen zou dat verrassend makkelijk zijn. Aan de slag dus maar! Na een succesvolle eerste batch hier het verslag van versie 2.0, met stukjes cashewnoot.
Triathlon Utrecht 2012: Meedoen is genieten
Na het stayergeweld van de afgelopen weken vond ik het wel weer eens tijd voor een OD-tje. In tegenstelling tot de wereld van de populaire fictie en Amy Winehouse-achtige kringen bedoelen wij triatleten daar niet “overdosis” mee, maar “olympic distance”. Als je sport olympisch is, moet je dat natuurlijk uitbuiten zo veel je kan. Zo kan iedereen van recreant tot fanatieke subtopper starten op een evenement met “olympisch” in de naam. Fantastisch toch?
Goed, de olympische afstand in Utrecht dus. Niet van dat laffe gefiets in groepen, maar solo 1500m zwemmen, 40km fietsen en 10km lopen. En alles in de regen. Het weerbericht had blijkbaar wat mensen afgeschrikt: van de snelle atleten die ik op de deelnemerslijst had gespot, heb ik de helft niet gezien. De olympische gedachte kwam direct tot uiting: meedoen is belangrijker dan winnen. Sterker nog: wie niet meedoet, kan helemaal niet winnen.
Rauwe energie met balgevoel
Geïnspireerd door een raw food-workshop van Lekker Raw (gezellig! lekker!), 80km op de tijdritfiets ter voorbereiding op de Triathlon Utrecht volgende week (honger! Nee, dat hebben ze in Afrika, maar van “gezonde trek” was wel degelijk sprake) en misschien ook wel de EK-finale (ballen!) botvierde ik mijn keukengeknutsel op een “raw” alternatief voor energierepen. Op internet zijn genoeg aanwijzingen te vinden, en ik besloot ruwweg de instructies voor deze Maca Chip Raw Energy Balls te volgen. Niet alle ingrediënten had ik op voorraad, en qua hoeveelheden ging ik de mist in, maar het leuke van dit soort geknutsel is dat het resultaat dan vaak ook heel goed is.
Eredivisie Sprint Stein: het trauma voorbij
Beste lezer, ik heb iets met u te delen. Ik was sportief getraumatiseerd. Getraumatiseerd voor zover daar sprake van kan zijn in het leven van een gezonde hobbysporter. Er was sprake van klein sub-sub-subtoppersleed, van herinneringen aan ervaringen uit het verleden die me beperkten in het heden, van een negatieve spiraal van gedachten. Die spiraal draaide om “stayerwedstrijden” en “Stein”.
Drie keer finishte ik in een stayerwedstrijd in Stein. Drie keer was het een deceptie, de ene nog dieper dan de andere. Het water was koud maar wetsuits bleven ongebruikt, het atletenveld was klein en zwom veel sneller dan ik, de laatste fietsgroep draaide haar rondjes ver voor mij, in de marge van de marge ging ik diep voor een bij voorbaat al vruchteloze race.
Startnummer 1 schept verplichtingen
De wedstrijd in Groningen vorige week had een deel van die emotionele schrammen al geheeld. Maar de aanblik van het water in de haven van Stein maakte nog wel wat los. Dus in de voorbereiding haalde ik alles uit de kast: parcoursverkenning, visualisatie, powernap, goed eten, warmlopen. Het feit dat ik om onbekende redenen met startnummer 1 mag starten, vormt het laatste puntje onder het uitroepteken.